Leczenie zimnem - krioterapia


Niska temperatura powoduje obkurczanie naczyń krwionośnych, dlatego od wieków wykorzystywano chłodzenie do zmniejszania bólu i tamowania krwawień. Stosowano okłady ze śniegu lub lodu podczas zabiegów chirurgicznych np. amputacji kończyn podczas bitew.

Leczenie zimnem - krioterapia

Niska temperatura powoduje obkurczanie naczyń krwionośnych, dlatego od wieków wykorzystywano chłodzenie do zmniejszania bólu i tamowania krwawień. Stosowano okłady ze śniegu lub lodu podczas zabiegów chirurgicznych np. amputacji kończyn podczas bitew.

Obecnie krioterapia stosowana jest dość powszechnie przede wszystkim w ortopedii, neurologii, leczeniu oparzeń, zapaleniu żył. Zimne okłady i zamrażanie zaleca się także w uśmierzaniu bólu, obniżaniu napięcia mięśniowego, zmniejszaniu obrzęków po urazach ortopedycznych. Jest to doskonała metoda odnowy biologicznej – działa tonizująco na układ nerwowy, poprawia samopoczucie, dodaje witalności i sił. Niska temperatura pobudza układ odpornościowy i wspomaga produkcję hormonów. Polecana jest w leczeniu otyłości i cellulitu.

Stosuje się dwa sposoby ochładzania tkanek – miejscowe i ogólne. Krioterapia miejscowa polega na chłodzeniu przy pomocy aplikatora poszczególnych miejsc. Aplikator powoduje zamrożenie komórek, w skutek czego pękają błony komórkowe. Można ją stosować na małe powierzchnie ciała i stawy. Wykorzystywana jest w leczeniu zmian błon śluzowych, skóry łagodnych i złośliwych.

Krioterapia ogólna jest chłodzeniem całego organizmu i wykonuje się ją w komorze, w temperaturze - 120o C, a maksymalny czas zabiegu wynosi 3 minuty. Zabieg rozpoczyna się od aklimatyzacji w temperaturze - 50o C, a następnie sprawdzane jest ciśnienie krwi pacjenta oraz tętno. Uczestnicy zabiegu ubrani są w kostiumy kąpielowe, rękawiczki, czapki, skarpetki i specjalne obuwie. Chroni się także układ oddechowy i twarz poprzez założenie maseczki.